สะกดศัพท์อังกฤษให้ถูก...ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!

 พี่มิ้นท์ เคยเขียนบทความเกี่ยวกับภาษาอังกฤษมาก็หลายเรื่องแล้ว แต่ก็ยังมีน้องๆ แอบมาถามอีกว่า มีปัญหากับการเรียนภาษาอังกฤษ ไม่ต้องถึงขนาด คอนเวอเซชั่นยากๆ หรือแกรมม่าโหดๆ เอาแค่ศัพท์ภาษาอังกฤษก็ยังไม่ค่อยรอด เพราะจำคำศัพท์ยาวๆ ยากๆ ไม่ได้ เวลาเขียนก็เขียนไม่เคยถูก จะมีวิธีไหน แก้ได้บ้าง??

               ปิ๊งงง!! พี่มิ้นท์ ขอเสนอวิธี การ "แยกคำอ่าน" วิธีนี้ง่ายมากๆ แค่เอาคำภาษาอังกฤษยาวๆ มาแยกเป็นวรรคๆ ให้อ่านง่าย และอ่านตามรูปคำที่เขียน เพื่อให้จำวิธีเขียนได้ง่ายขึ้น ถ้ายังนึกภาพไม่ออก ลองมาดูตัวอย่างกันค่ะ
 
               สมมติว่าน้องๆ เจอคำยาวประมาณ 3 กิโล แถมอ่านก็ยาก คาดว่า คำนี้คงทำให้อนาคตล่มจมแน่ๆ ก็ลองดูว่าสามารถแยกอ่านอะไรที่มันง่ายๆ ได้บ้าง ขอเน้นให้ "อ่านได้" และ "อ่านง่าย" เป็นหลักนะคะ เช่น

               คำแรก synthesis โอ้ว..แม่เจ้า เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก อ่านก็ยาก จำก็ยาก ตายแน่ฉัน!! ใจเย็นค่ะ ยังไม่ตายแน่นอน
               คำว่า synthesis อ่านว่า ซิ้นธิซิส แปลว่า สังเคราะห์ ถ้ากลัวจำไม่ได้ หรือสะกดไม่ถูก ลองแยกคำตามนี้ค่ะ  syn - the - sis จัดการวิธีอ่านใหม่ เป็น ซิ้น-เดอะ-ซิส ซะเลย
              พอเราแยกคำอ่านแบบนี้แล้ว เวลาน้องๆ เอาปากกาลงเขียนก็จะนึกถึงคำอ่านนี้ รับรองว่าสะกดถูกทุกตัวแน่นอน แต่ก็มีคำเตือนนะคะว่า วิธีเอาไว้ใช้แก้ปัญหาสะกดคำไม่ถูกเท่านั้น!! แต่น้องๆ ก็ต้องรู้คำอ่านที่แท้จริงของคำศัพท์นั้นๆ ด้วย เพื่อไม่ให้เข้าใจผิดในอนาคตค่ะ                                          หรือตัวอย่างอื่นๆ เช่น

              dentistry (นี่มันอะไรเนี่ยยย) "เด้นท์ - ทริส - ทรี" หมายถึง ทันตกรรม หรือ คณะทันตแพทยศาสตร์ ถ้าจำยากเกินไป ก็จัดการแยกคำอ่านซะ เป็น  dent - is - try  "เด้นท์ - อีส - ไทร์" สามคำสามพยางค์อ่านง่าย เขียนง่าย
 
              routine "รู-ทีน" แปลว่า งานประจำ คำนี้พอถึงเวลาสะกด น้องๆ อาจหลงลืม ตัวโอ ( O ) ก็เป็นได้ เพราะจะเอาตัว U มาเป็นสระออกเสียงอย่างเดียว ฉะนั้นเพื่อกันลืมเวลาท่อง ลองเอาคำนี้มาจับแยกให้ "ตัวโอ" มีบทบาทขึ้นหน่อย เป็น  ro - u - tine  อาจจะอ่านเป็น โร-อู-ทีน อะไรก็ว่าไป
             อีกตัวอย่างนึง เช่น professor "โพร - เฟส - เซอร์" คำนี้อันตรายสำหรับใครหลายๆ คน เพราะ อาจจะใส่ s ตัวเดียว หรือ คำว่า sor ใช้ e แทน o เพราะเขียนตามเสียงอ่าน เพราะฉะนั้น แบ่งวรรคตามใจฉันเลย เป็น pro-fes-sor อาจจะอ่านเป็น โพร - เฟส - ซอร์ ไปก่อนก็ได้ไม่ว่ากัน ถึงเวลาเขียนก็นึกถึงคำที่แบ่ง เขียนตามเสียงที่เราอ่าน สะกดยังไงก็ไม่มีผิดค่ะ (แต่เขียนเสร็จแล้ว ก็กลับมาอ่านว่า โพรเฟสเซอร์ เหมือนเดิมด้วยนะ)
             การแบ่งคำอ่าน และการออกเสียงตามรูปคำที่เห็น มีประโยชน์มากๆ สำหรับการท่องศัพท์ เพราะตอนลงมือเขียนสมองเราจะประมวลผล นึกไปถึงภาพการแบ่งคำ ที่มีเส้นๆ ขีดคั่นกลางอยู่ การจดจำคำสั้นๆ นั้นจำง่ายกว่ายาวเฟื้อยอยู่แล้ว ส่วนมือก็จะเขียนตามที่เราออกเสียงแบบใหม่ ซึ่งการอ่านตามรูปคำที่เห็นจะช่วยให้เราเขียนถูกต้อง แม่นยำ 100%

             วิธีแยกคำอ่านยังสามารถเอาไปใช้กับคำสั้นๆ ก็ได้ ถ้าหากคำนั้นมันเขียนยากเหลือเกิน ซึ่งก็แล้วแต่น้องๆ เอาไปประยุกต์ใช้นะคะ

             แต่ก็อย่างที่พี่มิ้นท์ได้เตือนไว้ตั้งแต่แรกแล้วนะคะว่า วิธีนี้เป็นวิชามารช่วยแก้ปัญหา เขียนคำศัพท์ยากๆ ไม่ถูก ให้กลายเป็นเขียนถูกต้องแม่นยำเว่อร์ ยาว 25 กิโลก็ยังเขียนถูก แต่ถ้าเขียนถูกแล้ว น้องๆ ยังต้องรู้จักคำอ่านที่ถูกต้องด้วย จะได้ไม่เอาไปอ่านผิดๆ นะคะ
             อ้อ..เขียนได้ อ่านได้ ต้องรู้ความหมายด้วยนะเออ จะได้ครบถ้วน สมบูรณ์^^